यो समय र मान्छेहरू

अज्ञात युवक


यतिखेर
म सँगै समयलाई
स-साना झोक्काहरूले
बिउँझाइरहन्छन् बेला - कुबेलामा
मान्छेका अनुहारहरू
प्रतिविम्बमा आउँछन्, हराउछन्
केवल पीडाहरूसँगै

म,
मान्छे भएर मान्छे नियाल्छु
म, स्वयंलाई मान्छे देख्दिन
यो समय र मेरो दुर्भाग्य
समय र मेरो आँखा
यतिखेर आहत छ
आहत मेरो मित्रतामा
देशसँगै मेरो स्वीकृती पाइरहेछ
मान्छेलाई मान्छेमा देख्न
म देशसँगै
समयका ती दिनहरू खोजिरहेछु ।

आङ्खनै छाँयादेखि त्रसित यो समय र म
मान्छेको अनुहार र प्रतिविम्ब
मेरो लागि र यो समयको लागि
स-साना झोक्काले पनि हिर्काइरहन्छ
प्रहारसँगै घात प्रतिघात
अमूल्य उपहार दिइरहेछ
यो समय र मान्छेहरूलाई
केवल...........।