जुन

दिलिप योन्जन


अन्धकारमा डुबेको अभाबको जिन्दगी
कालो रातमा उज्यालो छर्न झुल्किएकी जून
सुनसान सुनसान सडक बस्ती हुँदै
कोठामा निर्बस्त्र नागिए झै
सताब्दि देखि एक्लै एकान्तमा पिल पिल रुदै
दुख सुख सगाल्दै, निसासिदै
समुद्र, मरुभूमी ,हरियाली हुदै
एक क्षितिजबाट अर्को क्षितिज चाहार्दै
एक्लो उजाड जिन्दगी बोकेर
पाखा पखेराहरुमा अल्झिन्दै
अन्धकारमा पिल पिल उज्यालो छर्दै
गाँउ, बस्ति, झरना अनि टाकुरा हुदै
एउटै गतिमा उकाली, ओराली अनि देउराली हुदै
आश्था र भरोसाको दियो झै
हरेक झिस्मिसेबाट निस्किएर उज्यालिदै
क्रमस एउटा गाँउ बाट अर्को बस्ति हुदै
निर्धारित गन्तब्य लिएर सधै
लम्किरहन्छ बिस्तार बिस्तारै

-------------------
बोगोता कोलोम्बिया
hyounjon111@gmail.com
00573173078378