आखिर म तिम्रै भाइ हो

स्वप्निल आचार्य


जसले जितेपनि यही कुरा भन्ला
यहाँ नभएपनि कहीँ त होला ।
जति चोट दिन्छौ देउ, माया यो तिम्रै लागि हो
यो कुरा चाँही नभुले आखिर म तिम्रै भाइ हो ।
हजार घाउ होला छाती चिरिरहेको
यो कुरा चाँही नभुले आखिर म तिम्रै भाइ हो ।

हिंडेका हामी थियौँ काँधमा काँध हाली
संगै खेल्ने गर्दथ्यौँ यही आँगनीमा हामी ।
कहाँ गए ती दिन, कसरी टुट्यो नाता?
नाता टुट्यो ल सही रगत एउटै हो ।
यो कुरा चाँही नभुले आखिर म तिम्रै भाइ हो ।

हिजो छोडी गएको ममता घर आएमा
बालापनका दिनहरु कतै फेरी सम्झेमा ।
बोलाउनु मलाई तिमी बाँड्नलाइ फेरी खुशी ।
खोज्नु मनभित्र कतै, सत्यता त्यही नै हो ।
यो कुरा चाँही नभुले आखिर म तिम्रै भाइ हो ।

गुन्जिने छ जुन पल शान्तिको यहाँ बाँसुरी
फर्की आउनेछौ तिमी ईखलाई त्यहीँ मारी ।
त्यो पलले ल्याईदिनेछ आँसुले आँखा भरि ।
हाँस्नेछ हाम्रो भूमि, विजय त्यही नै हो ।
यो कुरा चाँही नभुले आखिर म तिम्रै भाइ हो ।