Wednesday, July 11, 2007

मेरो देश


दामोदर नेपाल


बुद्धको उदगमस्थल
शिवजीको क्रिडास्थल
महषिर्हरुका तपोभूमि
देवकोटाको सुन्दर, शान्त, विशाल
व्यक्ति व्यक्तिका अलग अलग विश्लेषण
कथनमा एकरुपता, व्यवहारमा भिन्नता
यही हो अहिलेको मेरो देश नेपाल।


रथको पहिचान सारथीमा
देशको पहिचान देश चलाउने नागरिकमा
यहां त सबैको आंखामा छारो हालिएको छ,
राष्ट्र्रुपी शरीरका मक्काएका अंगहरु
टाइं फाइं गर्छन् आफ्नै स्वार्थका लागि
तिनै मक्काएका अनगिन्ती अंगहरुका भारी बोकी
गन्तव्यमा पुग्ने धुनमा दौडिरहेको,


स्वार्थ प्रेरित अवयवहरुका
निकृष्ट कार्य व्यहोर्न बाध्य
पुराना आंगिक सारथीद्वारा गर्तमा धकेलिएकोर्
गर्तबाट छुटकारा पाउने आशामा चियाईरहे जस्तो
जीवनको अन्तिम घडीमा
अक्सिजन खोजिरहे जस्तो
आफ्नै आमाको पिटाइले रुंदा रुंदै थाकेको
बालकले उनकै दूध खोजे जस्तो
रोगी अंगहरुलाई हटाउन नसकेर
पच्चिस सय वर्षअघिको
शान्तिको सपनाबाट व्युंझन नसकी
आफ्नै आंगिक अन्तर्द्वन्दबाट
मुक्ति पाउन असमर्थ भई
रोइरहेको


सायद आफ्नै शरीरको अकर्मन्यता
बुझेर तड्पिरहेको
अनि, तिनै अकर्मन्य भागहरुमा प्रवाहित
दुषित रगतलाई हटाएर
स्वच्छ रगत फेर्ने चाहनामा
आफ्नै स्वस्थ रक्त समूहको
खोजिमा दृष्टि दौडाइरहेको,
दुर्बल र प्रयोगहीन अंगहरुलाई हर्टाई
गन्तव्यमा पुर्याउन सक्ने
सबल र सक्षम अंगहरुको
प्रत्यारोपण गर्न सक्षम
चिकित्सकलाई पर्खिरहेको देश
मेरो देश ।

-----
यू.ए.इ

No comments: