Thursday, September 20, 2007

जलिरहेको देश

केदार सुनुवार


चुल्होमा आगो वाल्न
र एउटा पेट भर्न
धौधौ परेको वेलामा
सिंगो देश नै आफै जलिरहंदा
अझै पनि देशका राष्ट्रवादीहरु
घरभित्रको शिकार खेलिरहेका छन् ।

बक्कुल्लाको ध्यान
मरेको माछाले साकार पारे झै
तँ मादल वजा कान्छा
म नाचौंलाको नीति
अझै कायमै छ
मेरो देशमा ।।

एउटा राष्ट्रको नाम
विश्व सामु
राम्रो कामले चिनाउन नसकेको वेला
विश्व कै पछौटे र भ्रष्टाचारको
नामले मात्र
अरु कति शताव्दी सम्म
नेपाली जनताले पर्खिनु पर्ने हो ।

वल्ल तल्ल
एक थरी सिकारीले
वन्दुक विसाएको वेला
फेरी संघीय राज्य खोज्दै
मधेश र पहाड छुटयाउने रे
आ-आफनै छुटै राज्य संरचना गर्ने रे
ए अवोउन्नत्तिका पथभ्रष्ट
दुष्टहरु हो
तिमीहरु त यो देशका
कलंहरु हो ।

यदि तिमीले
ति म्रो छुटै देश खोज्छौ भने
पूर्व सीमानाका
सांधहरुसंग नाप
अनि नपुगेका कालापानीको
सीमानालाई नाप
र नाप
सीमाना पारीका
अर्थतन्त्र, वौधिक
र विकासका उन्नतिहरुलाई नाप
निश्चित भूगोलको मेरो देशमा तिमी स्वयं हुर्केर
फेरी अर्को सीमानाको
कृतिम सीमारेखा
कोर्न नखोज
तिमीले अर्को
निश्चित भूगोलेको देश खोज्नु भनेको
पानी विनाको माछा झैं
देश विनाको नागरिक जस्तै भएर
वांच्नुको अर्थमा
अनर्थ भएर
जिउन खोज्नुको नमिठो एउटा संज्ञा हो ।

--
kirankabi@hotmail.com

No comments: