Wednesday, July 11, 2007
चन्द्रकला
जैकी मोजाहु
मनै त हो
ट्रक रोक्कियो,
देब्रे छेउ त्रिशुली
पहाड कोत्रेर
बनाइएका २-३ संख्याका
झोपरपट्ट
खीर पस्कँदै....
अहा क्या मीठो ....
मैले खीरलाई भन्या हैन
पुक्क गुलाबी गाला
रसिलो/हँसिलो/निर्दोष/खाइलाग्दो
अदभूत मुस्कान
एक प्लेट ?........
थाहा छैन/कसरी जुधे नयनहरू
भो.....,
थप्ने कि....?
भो पर्दैन- ..... बरु कति नि-
१० रूपैयाँ ।
तिम्रो नाम....?
भन्नु पर्या छैन ।
भन्दा खेरि...?
भन्नु पर्या छैन ।
मतलब ?
भनें त -भन्नु पर्या छैन
किन नि ?
तिम्ट्रक डाइबरहरूको के भरोसा
झूठा/निष्ठुरी/फटाहा/धोकेबाज
त्यसो नभन ।
माया लाउँछौ ?
.... अझै थप्ने कि ?
माया लाउँछौ भने ।
फेरि जुध्छन् आँखाहरू
...भो भो यस्तै ठीक्क छ ।
नैपथ्यबाट आवाज....चन्द्रकला !!!
जान्छे ।
बाई ! म फेरि आउँछु ।
ट्रक गुड्छ ......
-------------ओ
-
-----------------रा
-
----------------------लो
-
----------------------------तिर
....चन्द्रकला !!!
....चन्द्रकला !!!
....चन्द्रकला !!!
....चन्द्रकला !!!
ट्रकले भित्ता ठोक्छ ।
------ग
-
----------ल्
-
--------------र्या
-
------------------ङ
-
---------------------गुर्
-
--------------------------लु
-
-------------------------------ङ
------------------------------------....
-
त्रिशुलीको बगरमा घाइते ट्रक डाइबर....
क्रन्दन/छटपटाइ/उकुसमुकुस/उत्तेजना
........चन्द्रकला !!!
........चन्द्रकला !!!
........चन्द्रकला !!!
मलमपट्टी गर्दैछिन् चन्द्रकला ।
-------------
३० नबम्भर, २००५
शारजाह, युएइ
No comments:
Post a Comment