हामी गधाहरु भारी बोकिरहेछौं

जगत नवोदित

समयको प्रत्येक पलसंग
विश्वासको हाम्रो वलियो धरहरा मक्किदैछ
निर्धो वस्तिमा
सन्त्रासको आगो सल्किदैछ
कसरी शान्त भएर बस्न सक्नु हामी
जव एकताको सगरमाथा नै भत्किदैछ

गएका वर्षरु हामीले
खेतवारीभरी अशान्ती रोप्यौं
र
ढुकुटी भरी शोक भित्रायौ
हाम्रो वगैचामा
केवल आसुका दानाहरु फले
फूलवारीमा पनि उसैगरि
आसुका थुंगाहरु फूले
हामीले हास्न खोजेको निरिह हासो
हास्नै नपाई हराएर गयो
शक्तिको इलाका वाजी मार्न
सक्नेहरुले साधु गाईहरुलाई घोडा वनाए
आफू जस्तै मान्छेको हत्या गरेर
आफूलाई विजयी ठहरयाए
र
केही अधर्मी हत्याराहरु
सज्जनताको छाला ओढेर
खुल्ला छातीमा अदालतको न्यायधिस बसेका छन्

उफ,
खसिको टाउको राखेर
कुकुरको मासु बेच्नेहरु
व्यापार दुर्गन्धीत वनिरहेछ
अगाडी निगुरमुन्टी झुकेर
पछाडी कोखमा छुरा रोप्नेहरु
मानवता दङदङ्ती गनाईरहेछ
वियरको चुस्की धोकेर
पानी पिएको रिपोट लेख्नेहरु
जताततै अनियमितता वगिरहेछ
खोला धमिल्याएर
माछा मार्न अवसर छोप्नेहरु
सडकमा राजनीति नाङगीरहेछ

भावीजीले लेखिदिएको
भाग्य सम्झेर हामी गधाहरु
पुस्तौ पुस्ता हिड्यौं
खाली खुट्टा यो वगर
रिणको भारी बोकेर हिड्यौ
पीरको भारी बोकेर हिड्यौं
दुख गरे सुख मिल्छ भनेर हिड्यौं
तर
निर्घात समयले कुल्चिएर
हिडिरह्यो हाम्रो सपना
पिडा ओढेर निदाएका हामीलाई
पिडा थपेर हिडिरह्यो समय
हुदा हुदा एक हरफ सास फेर्ने
अधिकारमा समेत
हामीलाई हस्तक्षेप गर्यो यो समय

समयको रङ फेर्न
के मात्र गरेनौ यो माटोमा ?
कहिले कालो कोठामा
हत्कडि संग संघर्ष गर्यौं
कहिले घरवार त्यागेर
निर्वासित जंगली भयौ
वलिदानीको के कुरा गर्नु ?
जीवन र्समर्पण गरेर शहिद भयौं
कहां गयो हाम्रो रगतको मूल्य ?
कहा हरायो हाम्रो पसिनाको मान्यता ?
के हिसाव किताप छ हाम्रो जीन्दगीको ?
र
यो माटोमा
यसरी भारी संगै जन्मेर भारी संगै मर्नु छ
हामी गधाहरु
सतिले श्राप गरेको यो देशमा
च्यातेर धुजा धुजा गलतर् इतिहासका पानाहरु
लेख्ने अठोट छ नयां इतिहास
हामी सदियौ देखिका गधाहरु
यतिवेला भारी संगै आन्दोलनमा छौ ।