समयको समय

विजय सुब्बा

यो हल्लाको 'समय' हो
बोल्न हुने पनि बोले हुन्छ
बोल्न नहुने पनि बोले हुन्छ
समय कहा इच्छ्याइए जस्तो
टिकटिक झुकेर
ङीच्चङीच्च हाजिर हुन्छ र
अब 'समय' लाई चार किल्ला ठोकेर
नजरबन्द गरिदेऔं
'समय’ लाई बेलैमा
नउल्र्टाई कहा हुन्छ र १
यो समयको 'समय’ले
समयलाई मन परि हल्लाएर
चाल्नोमा बुङ्बुङ्ती चाल्न सक्छ
सहिदहरुलाई धितो राखेर
वेश्या सिरानी हाल्न सक्छ
पटक- पटक र्स्पर्शको तातो भुङ्ग्रोमा
विश्वासको त्यान्द्रो पनि बाल्न सक्छ
कसको के भरोसा र अब
'समय’ ले भोकहरुलाई
भाषण खुवाएर पनि पाल्न सक्छ ।
समय सोच्नै नसकिने गरी
अराजक हून्छ, अवैध पनि हुने गर्छ
दासहरुको सहीछापबाट
'समय’ले दमनको लालपुर्जा बाड्ने गर्छ
तमसुक च्यातेर ढुक्क
बिचरा गुनिरामहरुलाई के थाहा
'समय’ले बारका चोयाहरु खोलेर
कोठेबारीमै घोडाहरु छाड्ने गर्छ
गुनीरामहरुकै लास बाध्ने गर्छ
अनि के टुङ्गो र त्यो हल्लाबीच
'समय’ले खुसी पर्दा आफूलाई
बिनाहिउद पनि छाडा छाड्ने गर्छ